Narnia

Kiedy skrzypną drzwi drewniane starej szafy, Ciepło futer i cień lasu cię otoczy, Śnieg zaszumi pod nogami, lampa na pustkowiu zalśni, Wyłącz myśli, otwórz duszę, zamknij oczy.

I ty też poszukaj w sobie swojej Narnii, Idź na piwo karmelowe z panem Bobrem, To dla ciebie Aslan zginie i dla ciebie zmartwychwstanie Abyś mógł się stać z Edmunda Wielkim Królem Piotrem.

I niech mówią czarownice, że jej nie ma, Że jest zwykłą lampą słońce, Aslan - kotem, Błotosmetka weź za rękę, lepiej iść z nadzieją w ciemność, Niż zamienić tę nadzieję na zgryzotę.

I ty też poszukaj w sobie swojej Narnii, Idź na piwo karmelowe z panem Bobrem, To dla ciebie Aslan zginie i dla ciebie zmartwychwstanie Abyś mógł się stać z Edmunda Wielkim Królem Piotrem.

Już nie musisz bać się wojska z Kalormenu, Głupiej małpy, która osła z ciebie robi, Śmierć-przyjaciel swym pociągiem do Alana cię zabierze Z tego świata, co szaleństwem jak krwią brodzi.

I ty też poszukaj w sobie swojej Narnii, Idź na piwo karmelowe z panem Bobrem, To dla ciebie Aslan zginie i dla ciebie zmartwychwstanie Abyś mógł się stać z Edmunda Wielkim Królem Piotrem.

Ta nadzieja nie zawiedzie, bo nie może I wędrówka kresu dotknie TAM o świcie, Wiara wezwie Albatrosa w najciemniejszą z ciemnych nocy, W Miłość wejdziesz z dzielną myszą, z Ryczypiskiem.

I ty też poszukaj w sobie swojej Narnii, Idź na piwo karmelowe z panem Bobrem, To dla ciebie Aslan zginie i dla ciebie zmartwychwstanie Abyś mógł się stać z Edmunda Wielkim Królem Piotrem.